تعریف: مغلطه نوع و نمونه موقعی اتفاق می‌افتد که یک واژه که ممکن است هم به نوع اشاره داشته باشد (منظور از نوع مفهومی انتزاعی و توصیفی است)، هم به نمونه (نمونه شیئی است که به طور موردی نماینده‌ی یک مفهوم است) طوری استفاده شود که معلوم نباشد به کدام‌شان اشاره دارد و ابهام ایجاد کند. این مغلطه یکی از انواع جزئی‌تر مغلطهی ابهام (شماره‌ی ۱۶) است.
معادل انگلیسی: Type-Token Fallacy
مثال ۱:
فروشنده: تویوتا الان داره نزدیک به ۴۰تا خودرو تولید می‌کنه، پس اگه از این خوشتون نمیاد، می‌تونیم بریم سراغ بقیه‌شون.
مشتری: من فکر می‌کردم میلیون‌ها ماشین تولید کنن.
توضیح: فروشنده داشت به مدل‌های مختلف خودرو که در تویوتا تولید می‌شود اشاره می‌کرد، نه تعداد (یا توکن‌های) هر خودرو. فروشنده با پرهیز از به کار بردن عبارت «انواع خودرو» یا «مدل خودرو»، باعث گیج شدن مشتری شده است.
راهنمایی: در تعاملات‌تان تا حد امکان بدون شبهه و ابهام صحبت کنید تا از سوءتفاهم بی‌مورد جلوگیری شود.
منابع:
Wetzel, L. (2014). Types and tokens. In E. N. Zalta (Ed.), The Stanford Encyclopedia of Philosophy (Spring 2014). Metaphysics Research Lab, Stanford University. Retrieved from https://plato.stanford.edu/archives/spr2014/entriesypes-tokens/
ترجمه‌ای از:
Logically Fallacious
