کیوشی کوروساوا که سینمادوستان او را بیشتر به خاطر کارگردانی فیلم ترسناک «جذبه» به خاطر می‌آوردند، امسال با فیلم «همسر یک جاسوس» به جشنواره‌ی ونیز آمده تا توانایی‌هایش در روایت یک داستان درامِ هیجان‌انگیز را به نمایش بگذارد.
همسر یک جاسوس یک فیلم تاریخی است که ما را به چند دهه‌ی قبل و دروان جنگ جهانی دوم در سرزمین آفتاب تابان می‌برد. این فیلم داستان یک زوج جوان ژاپنی را روایت می‌کند که در سخت‌ترین شرایط قصد دارند ایمان خود را حفظ کنند و با پایبندی به عشق زندگی‌شان را ادامه دهند. کوروساوا درباره‌ی اتمسفر و داستان فیلم جدیدش می‌گوید: «برای اولین بار فیلمی ساخته‌ام که داستانش در دهه‌های گذشته رخ می‌دهد. با اینکه خط زمانی تاریخی و اتفاقات جامعه از قبل مشخص بود، با علاقه زیاد به این فکر کردم که در آن زمان هنگامی که ژاپنی‌ها به آینده‌ی خود فکر می‌کردند تا چه اندازه دچار کشمکش می‌شدند.»
با توجه به عملکرد سایر فیلم‌ها و نقدهای منتشر شده برای فیلم همسر یک جاسوس می‌توان گفت این ساخته‌ی کوروساوا شانس چندانی برای دریافت شیر طلایی ونیز ۲۰۲۰ نخواهد داشت، اما می‌توان برای او و بازیگر نقش اول زن فیلم در بخش‌های بهترین کارگردانی و بهترین بازیگر شانس قائل بود. کوروساوا از محبوب‌ترین فیلم‌سازان جشنواره‌ی کن است و طی سال‌های اخیر فیلم‌های او در این جشنواره با بازخوردهای خوبی مواجه شده و جوایز مهمی را کسب کرده‌اند.
نقدهای فیلم همسر یک جاسوس
ایندی وایر / دیوید ارلیچ
امتیاز: -B
کوروساوا پس از فیلم‌های موفق ترسناک ژاپنی‌اش در سال ۲۰۰۸ با فیلم «سونات توکیو» به سراغ درام‌های اجتماعی رفت و فیلم قابل توجه‌ای ساخت، اما او پس از سونات توکیو در تصویرگری اجتماع ناآرام امروزی به تکرار افتاد. کم‌تر سینمادوستی انتظار داشت کیوشی کوروساوا به مسیر موفق قبلی‌اش بازگردد و به همین خاطر همسر یک جاسوس را می‌توان از این لحاظ یک غافلگیری تلقی کرد.
در این فیلم کوروساوا تلاش می‌کند تا هیجان‌های مربوط به سبک فیلم را با درونی کردن اتفاقات داستان متعادل کند. بخش‌های ابتدایی همسر یک جاسوس از لحاظ قصه و روایت بهتر از ادامه‌ی فیلم هستند و تعادل در این سکانس‌ها مشهودتر است. فرایند تصمیم‌گیری زن شخصیت اصلی به واسطه‌ی صراحت او و بازی خوب یو آئوی چشمگیر است. به طور کلی فیلم کوروساوا تجربه‌ی سینمایی خوبی است، اما این درام تاریخی جای بهبود و تأثیرگذاری بیشتر داشت.
هالیوود ریپورتر / دبورا یانگ
همسر یک جاسوس را می‌توان یک فیلم تریلر جذاب، شرقی، با ضرباهنگ بالا به همراه لحظاتی هراس‌آور و واقع‌گرا توصیف کرد. کیوشی کوروساوا با نخستین فیلم تاریخی خود بیننده را به دهه‌ی ۱۹۴۰ میلادی و میان بمباران‌های سال ۱۹۴۵ ژاپن می‌برد. نورپردازی، صحنه‌بندی، انتخاب لباس‌ها و عملکرد شخصیت‌ها بیننده را در تمیز دادن اتفاقات فیلم از واقعیت آن روزهای ژاپن گیج می‌کند؛ اتفاقی که ناشی از دقت و نکته‌سنجی تیم فیلم‌نامه‌نویسی اثر است.
در فصل‌های انتهایی فیلم با تصمیمات زن محوری داستان تعلیق‌های قصه به پایان می‌رسند، اما این انتهای فیلم نیست و کوروساوا قصد دارد ملودرام خود را به یک تراژدی تبدیل کند. صحنه‌ی آخر فیلم در یک ساحل خلوت رقم می‌خورد و فیلم‌ساز ابری از تردید را روی عشق، اعتماد و ایدئولوژی می‌افکند.
ورایتی / گای لوج
پس از یک شروع کند، همسر یک جاسوس به یکی از سرگرم کننده‌ترین و بهترین فیلم‌های کیوشی کوروساوا تبدیل می‌شود. داستان رفته رفته همراه با شخصیت محوری‌اش سریع و واضح می‌شود. پس از ۲۰ دقیقه‌ی ابتدایی این فیلم ۱۲۰ دقیقه‌ای که کمی کند است، یو آئوی به‌عنوان موتور محرکه‌ی فیلم، داستان را به جلو می‌برد و با خلق شخصیتی چند جانبه بر بار تنش‌های اثر می‌افزاید.
سبک نورپردازی و فیلم‌برداری جدیدترین ساخته‌ی کیوشی کوروساوا جالب و همسو با حس و حال کلاسیک فیلم است و تناقض متناسب با داستان لباس‌های شخصیت‌ها را بیشتر به چشم می‌آورد. همسر یک جاسوس فیلم ظریفی بوده که با هوشیاری کنترل شده است و چند دوراهی چالش برانگیز را پیش روی شخصیت‌هایش قرار می‌دهد.
