بالاخره نسل نهم کنسول‌های خانگی با عرضه‌ی کنسول‌های ایکس باکس سری ایکس و ایکس باکس سری اس به‌صورت رسمی آغاز شد و صنعت بازی‌های ویدیویی به مرحله‌ی جدیدی از عمر خود ورود کرد. اکنون که کنسول‌های نسل نهمی مایکروسافت در بازارهای جهانی منتشر شده‌اند، می‌توانیم به بررسی‌های ژورنالیست‌هایی که در این ایام و زودتر از عموم به کنسول دسترسی داشتند، نگاهی بیندازیم و ببینم که آن‌ها دربارهی کنسول ایکس‌باکس سری ایکس/ سری اس چه نظری دارند.
اغلب بررسی‌های انجام‌شده که به آن‌ها نگاهی داشتیم، نظر مثبت و خوشایندی نسبت به سری ایکس و همین‌طور نسخه‌ی ارزان‌تر و قابل‌دسترس‌تر سری اس داشته‌اند و از کیفیت و کارایی کلی این کنسول تحسین کرده‌اند. مایکروسافت به‌راستی یک کنسول با سخت‌افزار فوق‌العاده طراحی کرده که در نسل بعد می‌تواند عملکرد بسیار خوبی از خود نشان دهد. با این حال برخی از انتقادها هم به مایکروسافت دربارهی محتوای فعلی کنسول‌های ایکس‌باکس سری ایکس/ سری اس وارد شده و بعضی از منتقدین در نقدهای خود به این نکته‌ها اشاره کرده‌اند که با وجود کیفیت بالا و عملکرد بسیار خوب کنسول، شاید در حال حاضر خرید این کنسول نسل نهمی برای همه مخاطبان ضرورتی نداشته باشد.
کریس پلانت، سردبیر سایت Polygon، در بررسی خود از ایکس باکس سری ایکس، اگرچه بعضی از ویژگی‌های این کنسول را تحسین کرده، اما از رویکرد مایکروسافت در نحوه‌ی ارائه و بهره‌وری از ویژگی‌های کنسول انتقادهایی داشته است. او در بررسی خود می‌گوید: «کنسول انتظاراتی که از آن می‌رود را برآورده می‌کند اما در حال حاضر با ظرافت خاصی آن انتظارات را با کم‌هیجان‌انگیزترین روش‌های ممکن ارائه می‌دهد. تقریبا همه‌چیز فقط کار می‌کند.» پلانت دربارهی این قضیه نوشته: «پس اگر بخواهم در حال حاضر یک واژه انتخاب کنم، باید گفت که ایکس باکس سری ایکس کسل‌کننده است اما پس از یک ماه کار با کنسول، می‌توانم با اطمینان بگویم که کسل‌کننده واژه دست‌کم گرفته‌شده‌ای است. در واقع، کسل‌کننده بودن بهتر از چیزی است که فکر می‌کنید.»
با این حال کریس پلانت در تحسین حافظه‌ی SSD کنسول سری ایکس اشاره می‌کند که سرعت بالای آن اجازه می‌دهد که زمان بارگذاری بازی‌ها بسیار سریع‌تر از گذشته باشد و همین‌طور ویژگی ازسرگیری سریع (Quick Resume) به شما این قابلیت را می‌دهد که بدون بارگذاری طولانی، در زمان کوتاهی بین چند بازی تعویض کنید و دقیقا از همان‌جا که آن‌ها را رها کرده‌اید، بازی را ادامه دهید. او از چنین ویژگی‌های تعریف کرده است. پلانت در ادامه گفته: «زمان بارگذاری بازی‌های قدیمی تقریبا آنی است. خود کنسول هم در چند ثانیه بوت می‌شود و وقتی به سراغ بازی‌های اپن‌ورلد بزرگی مثل Watch Dogs: Legion و بارگذاری‌های آن می‌روم، صفحه‌‌ی بازی آن‌قدر سریع بالا می‌آید که مجبور نیستم برای کشتن زمان به سراغ گوشی همراه خود بروم. قابلیت ازسرگیری سریع هم موهبتی است که کار شما را برای تعویض بازی‌ها بسیار راحت می‌کند و می‌توانید از همان‌جا که آن‌ها را رها کردید، فورا به ادامه آن‌ها بپردازید.»
در نهایت، کریس پلانت کنسول ایکس‌باکس سری ایکس را برای طرفداران ایکس باکس یا گیمرهای که می‌خواهند بهترین تجربه را با کنسول داشته باشند، و برای آن هزینه بپردازند، توصیه می‌کند؛ اما می‌گوید که برای افرادی که علاقه یا توان سرمایه‌گذاری برای خرید تلویزیون ۴K ندارند، دارندگان ایکس باکس وان که اکنون تجربه‌ی بازی‌ها در بهترین کیفیت را ضروری نمی‌دادند و همین‌طور دارندگان کامپیوترهای شخصی که سیستم‌های بالا رده‌ای دارند، خرید کنسول سری ایکس در حال حاضر منطقی نیست، چراکه در حال حاضر بازی انحصاری خاصی ندارد که آن را نسبت به رقیبش متمایز کند. در واقع پلانت از ویژگی‌های کنسول خوشش آمده و آن را به برخی از افراد توصیه کرده اما نبود بازی‌های انحصاری با کیفیت در زمان عرضه، باعث شده تا در پیشنهاد دادن آن به همه خودداری و حتی به این خاطر آن را به‌نوعی کسل‌کننده خطاب کند.
کت بیلی، سردبیر سایت USgamer، هم تقریبا به چنین نتایج مشابهی دست یافته است. او از قدرت و ویژگی‌های کنسول تعریف کرده و از آن‌طرف انتقاداتی هم از وضع فعلی کنسول داشته است. بیلی دربارهی این کنسول می‌گوید: «این بیشتر یک نظر شخصی است اما به‌صورت عملی چیز اشتباهی دربارهی ایکس باکس سری ایکس وجود دارد. مایکروسافت با این کنسول به‌جای آنکه یک شروع کاملا تازه و نو را امتحان کند، تمام توان و نیروی خود را گذاشته تا نسبت به کنسول ایکس باکس وان، کنسولی گسترش‌یافته‌تر و بهتر ارائه کند. این شاید رویکرد مناسب و راحتی باشد اما به‌نوعی هم کسل‌کننده است. پروسه تغییر ایکس باکس سری ایکس و ایکس باکس وان ایکس -حتی نام آن به‌ندرت تغییر کرده- یک تمرین دژاوو است. آن‌ها حتی داشبورد مشابهی دارند.» او در ادامه بیان می‌کند: «بیش از یک‌بار پیش آمد که شگفت‌زده با خود گفتم “واقعا همین است؟”» مانند هر بررسی دیگری که از کنسول انجام‌شده، بیلی اشاره می‌کند که فهرست بازی‌های ایکس باکس سری ایکس/ سری اس به‌ویژه بازی‌های انحصاری آن در زمان عرضه به‌صورت مشخص یک نقطه‌ی ضعف است. در واقع، تأخیر هیلو اینفینیت باعث شد تا عملا هیچ بازی انحصاری در زمان عرضه برای کنسول وجود نداشته باشد. بیلی در این خصوص نوشته: «نبود یک بازی تعیین‌کننده و مهم در زمان عرضه‌ی ایکس باکس سری ایکس، در حال حاضر بزرگترین سقوط آن است. بدون یک بازی که خرید یا داشتنش برای کنسول ضروری باشد، من شک دارم که فعلا ایکس باکس سری ایکس قادر باشد تمایزهای خود را نسبت به رقیب نشان دهد. من عاشق ایکس باکس گیم پس هستم اما آیا آن به‌تنهایی می‌تواند باعث فروش کنسول شود؟ سوابق ایکس باکس وان نشان می‌دهد که احتمالا نه.» البته کیت بیلی کلیت کنسول، قدرت سخت‌افزاری، قابلیت پشتیبانی از بازی‌های نسل قبل و دیگر ویژگی‌های آن را تحسین کرده اما مشکل آن را در حال حاضر نبود بازی‌هایی دانسته که مخاطب را برای خرید کنسول قانع کنند.
کریس تِپسل از یوروگیمر هم به بخشی از این نکات در بررسی خود اشاره کرده است. کریس تپسل در بررسی خود اشاره می‌کند: «شاید به خاطر این باشد که به معنای واقعی کلمه انحصاری جدید برای بازی در زمان عرضه وجود ندارد؛ اما تجربه‌ی من با کنسول در این چند روز گذشته، بیش از همه‌چیز، بیشتر حسی مشابه آگاهی و تجربه‌ی پتانسیل‌های گیم پس بوده است. نه فقط به خاطر اینکه به نفع بازیکن است یا معامله‌ی خوبی است بلکه به این خاطر که می‌تواند در شیوه‌ی نگاه کردن ما به بازی‌ها تغییراتی ایجاد کند.»
البته، این فقط به مدل تجاری مایکروسافت بازنمی‌گردد، تپسل در تحسین از سرعت ایکس‌باکس سری ایکس و همین‌طور قابلیت «ازسرگیری سریع» می‌گوید که چنین چیزهایی می‌تواند به‌صورت ساختاری شیوه و الگوهای بازی کردنمان را تغییر دهند. کریس تپسل بیان می‌کند: «من با این کنسول می‌توانم نیم ساعت Arkham Knight را بازی کنم و درحالی‌که تجربه‌ی درخوری داشته‌ام، ناگهان مشتاق به امتحان کردن چالش خاصی می‌شوم و بدون خارج شدن از بازی، به سکیرو وارد می‌شوم و بعد از مدتی برای سرگرمی چند راند بازی Geometry Wars را امتحان می‌کنم یا کنترلر را در نهایت به فرزندم می‌دهم، اگر فرزندی داشته باشم، تا از همان‌جا که ماینکرفت را ترک کرده بود، بازی را ادامه دهد. این تغییر کوچکی است اما حسی کاملا تحول آمیز با خود به همراه دارد.»
همچون بسیاری از ژورنالیست‌های دیگر، او هم به نبودن وجود بازی‌های کلیدی و مهم برای جذب مخاطب به کنسول اذعان کرده است. تفاوت عمده این است که برخی از ژورنالیست‌ها آن را یک ایراد دانسته‌اند و برخی مثل کریس تپسل آن را مشکل خاصی به‌حساب نیاورده‌اند و از این بابت نگرانی نداشته‌اند. او در بررسی خود ذکر کرده: «این یک کنسول نسل بعدی مثل پلی‌استیشن ۵ است که تقریبا ۶ تا ۱۸ ماه قبل از عرضه‌ی بازی‌های بزرگش عرضه شده است؛ اما گذراندن چند روز با سری ایکس، این نکته را به من ثابت کرد که لزوما در حال حاضر به آن بازی‌ها نیازی ندارد. این خود کنسول است که در واقع من آن را می‌خواهم.»
احتمالا بین ژورنالیست‌های که ما نظر آن‌ها را مطالعه کرده‌ایم، شانون لیائو، ژورنالیست سایت CNN، کمتر از بقیه تحت تاثیر کنسول قرار گرفته است. هرچند وی به بارگذاری سریع بازی‌ها و سرعت بالای SSD کنسول اشاره کرده است اما آن را ویژگی کاملا دگرگون‌کننده‌ای ندانسته است. او دربارهی این قابلیت گفته: «این ویژگی خاصی است که می‌تواند برای گیمرهای بی‌صبر بسیار مهم باشد اما اگر توجه خاص و دقیقی نداشته باشید، ممکن است حتی متوجه آن نشوید.» او حتی دربارهی مقایسه گرافیک ایکس‌باکس سری ایکس و ایکس باکس وان ایکس می‌گوید: «در حالی که ارتقاهای گرافیکی حس هیجان‌انگیزی دارند اما در حال حاضر جوری نیستند که همه متوجه تفاوت آن‌ها شوند.»
برخی از ژورنالیست‌ها هم دربارهی ایکس باکس سری اس صحبت کرده‌اند و از منفعت‌های آن برای بعضی از مخاطبان سخن گفته‌اند؛ کنسولی که با ارزان‌تر بودنش می‌تواند طیف مخاطبان بیشتری را به‌سوی اکوسیستم ایکس باکس بیاورد. اِما کِنت از یوروگیمر دربارهی ایکس باکس سری اس می‌گوید: «این به طرز حیرت‌انگیزی دروازه‌ی کاملا قابل‌دسترسی به نسل بعد بازی‌های ویدیویی است که ۲۰۰ پوند هم از ایکس باکس سری ایکس ارزان‌تر است؛ اما باید این سؤال‌ها را در نظر بگیرید که آیا شما حاضرید برای سیستمی که حداکثر رزولوشن پشتیبانی شده‌ی آن پایین‌تر است، کاملا دیجیتالی است و از دیسک پشتیبانی نمی‌کند و فقط ۳۶۴ گیگابایت حافظه‌ی در دسترس برای بازی‌ها و برنامه‌ها دارد، این هزینه را پرداخت کنید؟»
البته، میزان حافظه‌ی تمام کنسول‌های نسل بعدی کمی نگران‌کننده است. هرچند تمامی کنسول‌ها از SSD استفاده کرده‌اند و سرعت بسیار بالایی دارند اما احتمالا از نظر میزان حافظه در طول نسل با مشکل روبه‌رو شوند. هرچند می‌شود حافظه‌ی کنسول‌ها را بیشتر کرد یا بازی‌های ایکس باکس سری ایکس یا سری اس را روی حافظه‌ی خارجی موقتا کپی و بعد آن‌ها را انتقال داد. با این حال در این مثال مشخص، کنت اشاره می‌کند که بازی Call of Duty: Warzone به‌تنهایی ۱۰۴٫۶ گیگابایت از حافظه‌ی ایکس باکس سری اس را اشغال می‌کند و این فقط کمی از نصف حافظه‌ی در دسترس سری اس برای بازی‌ها کمتر است. کِنت می‌گوید: «وضعیت حافظه ممکن است برای عده‌ای آزاردهنده باشد، اما وقتی به قیمت و سایز سری اس نگاه کنیم، شاید چندان هم عجیب نباشد و جای عصبانیتی وجود نداشته باشد.»
در نهایت کزا مک‌دونالد از سایت گاردین هر دو کنسول ایکس‌باکس سری ایکس و سری اس را بررسی کرده است و شاید نزدیک‌ترین چیزی که به‌عنوان جمع‌بندی این مطلب بتوانیم بنویسیم، ارائه داده است. او در بخشی از بررسی خود از این دو کنسول نوشته: «با وجود ارزش سری اس و قدرت و توانایی بسیار بالای اجرایی سری ایکس، این ایکس باکس‌های جدید الهام‌بخش نیستند. نسبت به کنسول قبلی مایکروسافت، آن‌ها بیشتر به ارتقا و بهبودهای خوبی شبیه هستند نه یک گزینه‌ی انقلابی جدید.» او در ادامه اضافه می‌کند: «در حال حاضر، هیچ‌چیزی در دو کنسول سری ایکس و سری اس فریاد نمی‌زند که “هم‌اکنون مرا بخرید” اما به همان اندازه هم چیز زیادی برای انتقاد وجود ندارد. آن‌ها همه‌ی چیزی که وعده داده بودند را انجام داده‌اند و آن را هم به شکل خوبی عمل کردند.»
منبع: Gamesindustry.biz
